Hivernal Trail loopt uit op een #fail

Hivernal Trail

Afgelopen zondag liep ik de 2015 editie van de Hivernal Trail. Een trail-run met drie afstanden in het zuiden van het land waar 90% onverhard wordt gelopen. FIT-MAN had wel zin in wat modder en het betere klim- en klauterwerk en schreef zich in voor de 19k. Het liep echter niet helemaal zoals gepland. Benieuwd hoe het was? Trail ‘m door.

Vorig jaar liep ik op aanraden van een collega voor het eerst de Hivernal Trail. Een run waar je je als randstedeling bewust voor opgeeft: hij wordt gehouden in Landgraaf, naast Snowworld, deep down south in Lèmburg. Het was mijn eerste trail-run en een mooie kennismaking met dit genre hardloopwedstrijden. Wat is nu leuker dan door de modder heen banjeren?
Dit jaar waren er drie afstanden te kiezen: de reguliere trail van 30k, een “korte” trail van 19k en voor het eerst een instap-trail van 10k. Voor ieder wat wils dus.

Hivernal Trail

Trail-crackies
Dit jaar wilde ik ‘m dus weer meepakken en schreef ik me in. De run is vrij kleinschalig, een fijne bijkomstigheid hiervan is dat het inschrijfgeld slechts € 17,50 was. En dat inclusief tijd-registratie en shirt. Dat vindt FIT-MAN fijn en dat is nog eens wat anders dan de € 50+ prijzen van veel commerciële hindernis-runs.
Wat stond me te wachten? In ieder geval 19 kilometer lang genieten van de prachtige omgeving. Zuid Limburg is natuurlijk heuvelachtig en een ideaal decor voor een loop. Verder een 90% onverhard parcours met heuvels, single-tracks en bospaden. En oh ja, de langste openlucht bovenbeen-slopert in Nederland: een trap met 508 treden.
Zondag stond ik dan ook in mijn vers gepoetste trail-patta’s aan de start samen met een grote groep oude trial-crackies. Trail-running is een wereldje op zich en kent een andere doelgroep dan de doorsnee loop. De gemiddelde leeftijd is bijvoorbeeld hoog te noemen vergeleken met ander type wedstrijden. Daarnaast herken je een trailer aan z’n schoenen (al liepen sommige gekkies op normale hardloop-sloffen en ik kan je zeggen dat dit geen goed plan is) en aan de vaak gedragen rugtassen met proviand. Bij de trail van 30k is het natuurlijk ook wel lekker om wat brandstof bij je te hebben. Kijk maar eens de foto’s van dit jaar als je een indruk wilt krijgen van de deelnemers.

Hoi bovenbeen
Om 11:00 vertrok ik met de 19k groep richting de eerste hindernis en na een kleine kilometer lopen mochten we de eerder genoemde trap op. Ik kende deze al van vorig jaar maar hij was toch weer heerlijk zwaar: heuly crêpe. Halverwege lukt het al bijna niet meer om te blijven rennen, veel deelnemers waren hier daarom al aan het wandelen. En dit was pas de start. Bovenop kregen we niet veel tijd om bij te komen: het ging direct onverhard heuvelafwaarts om meteen hierna ons weer te laten klimmen en afdalen over smalle bospaden. Oppassen voor de enkels want veel onregelmatigheden op de route maar wel erg leuk om te doen. Vooral het zo snel als je durft afdalen en deze snelheid weer gebruiken voor een klimmetje is een erg leuk spel.
Veel deelnemers waren inmiddels gaan wandelen, de bovenbenen werden flink aangesproken. De route vervolgde vervolgens over andere heuvels, modderpaden en door het bos. Ik genoot ondertussen flink van de omgeving.

Hivernal 5  (1)

FIT-MAN ontspoort
Na een kilometer of zes kwam ik uit bij een splitsing waarbij de verschillende afstanden een verschillende richting op ging. Ik pakte de route voor de korte trail en liep samen met een andere deelnemer op om onze route via de gele pijlen over het parcours te zoeken. Na acht kilometer stond ik echter bij de beek waar ik vorig jaar ook doorheen moest maar die toen toch echt aan het einde was van de run. We besloten toch maar door te klimmen en lopen want wellicht was de route anders dit jaar. Toen ik een kilometer later de finish in zicht kreeg bekroop me echter toch het gevoel dat er iets mis was gegaan. En dit gevoel bleek te kloppen: na een uur en 10,3 kilometer lopen stond ik hard balend bij de finish. En ik was niet de enige: voor mij en na mij kwamen diverse lopers binnen die ook een veel kortere afstand hadden gelopen. Mijn loopmaatjes van de White Kenians kwamen ondertussen ook bij de finish aan en die bleken op de splitsing de andere kant uit te zijn gegaan. Hun apps gaven 12,5 kilometer aan, ook een geheel andere afstand.
Vorig jaar had ik ook wat kleine route-foutjes gemaakt maar kwam ik goed uit, dit was echter van een andere orde: hier had ik geen 2,5 uur voor in de auto gezeten. Ik ben niet eens over de finish heen gelopen want ik wilde geen onterecht wereldrecord op mijn naam hebben staan. Ik kon dus gaan douchen.

Op avontuur
Zo kwam er onverwacht snel een einde aan de Hivernal trail voor mij dit jaar. Ik liep erg lekker zondag en had daarom echt zin om de volledige loop te doen. Het hoort wellicht ook wel wat bij het avontuurlijke karakter van een trail-run. De organisatie heeft nog geen reactie gegeven, ik ben benieuwd of er deelnemers zijn die wel de juiste route hebben gevonden.
Desondanks heb ik een leuke ochtend gehad in Landgraaf met een heerlijk uurtje lopen. Een voordeel was dat ik wel sneller richting de Rotterdam Throwdown kon gaan (zie mijn verslag daarvan hier). Wat het voor mij dragelijk maakt is dat de run vanuit een stichting word georganiseerd en de prijs klein is. Volgend jaar geef ik de organisatie daarom een nieuwe kans want ik wil ‘m zeker weer lopen. Als jij wilt kennismaken met trail-running kan ik je de Hivernal trail dus zeker aanraden!

FIT-MAN beoordeling:

kettlebell1kettlebell1kettlebell1kettlebell1

Loop jij wel eens trail-runs? Of ben je het van plan?

Éen reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *